РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Натальля Арсеньнева
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Салаўі
У сырадой пахучы ночы
я нырца дам з галавой.
Запяю
              і заахвочу
ў жоўтых лозах салаўёў.
Зазьвіняць яны...
                                      пасыплюць
трэляў шкляную капель.
Пад чаромхай роснай вып’ю
я па кроплі іхны сьпеў.
Буду піць, каб чар ня зьнішчыць,
аж да раньня,
                              аж да дня,
пакуль сінія вагнішчы
у лагох не задымяць,
пакуль сонца бель ігрушаў
жоўтым шоўкам не затчэ,
пакуль дзень не запарушыць
пыльным золатам вачэй.
А тады...
                  ніхто ня ўловіць,
ці пяю я сонцу гімн,
ці ў налітых сырадоем
лозах
          звоняць салаўі.
Не уцяміць,
ці то трэляў
мкне кіпенны сьнегапад,
ці п’яную радасьць меле
поўны пчол і сонца
                                            сад?
 
1942
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.